Haber 7'de yer alan habere göre, yıllardır hayalini kurdukları apartman dairesini almak için bir müteahhitle sözleşme imzalayan 3 arkadaş, hayatlarının şokunu yaşadılar.
Dairenin sözleşme hükümlerine göre tamamlanmadığına dikkat çeken mağdur ev sahipleri, 'teslim tutanağı'na eksikler için şerh koydular. Müteahhidin zararlarını karşılamadığını öne süren 3 mülk sahibi, konuyu Yargıtay'a taşıdılar.
Davacılar, taşınmaz satış vaadiyle satın aldıkları taşınmazları davalının sözleşmede vaat edilen nitelikte teslim etmediğini, taşınmazların brüt ve net alan ölçülerinin küçültülmüş olduğunu, parkelerde kusurlar bulunduğunu, sözleşmede kararlaştırılan birçok kaliteli marka yerine daha ucuz markaların tercih edildiğini dile getirdiler.
Fransız balkonların teknik şartnameye uygun yapılmadığını ve daha birçok eksik iş ile ayıp bulunduğunu, bu hususta teslim öncesi davalıya ihtar çekildiğini, taşınmazın teslimi sırasında teslim tutanağına bu ayıpların şerh düşüldüğünü ileri sürdüler.
Davacılar, dairelerde bilirkişi incelemesi yapılarak sözleşmeye ve teknik şartnameye aykırı olan eksikliklerin ve ayıplı ifaların saptanmasını, onarımı mümkün olanların aynen ifa suretiyle giderilmesini, onarımı mümkün olmayan ayıplar nedeniyle uğranılan ekonomik kayıpların tespiti ile tahsiline karar verilmesini talep ettiler.
Daha Kaliteli Malzeme Kullanıldı
Davalı şirket ise davanın süresinde açılmadığı gibi davacıların süresinde ayıp ihbarında da bulunmadıklarını, taşınmazlarda kullanılan malzemelerin sözleşmede kararlaştırılmış olan malzemelerden daha kaliteli ve pahalı malzemeler olduğunu savunarak, davanın reddini istedi.
Tüketici Mahkemesi, açık ayıpların 30 gün içinde usulüne uygun olarak davalıya ihbarının yapılmadığı, açık ayıplarla ilgili olarak beş yıllık zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle açık ayıp bedelinin davalıdan tahsiline karar verilemeyeceğine hükmetti.
Gizli, ayıp ve eksik işe ilişkin talebin zamanaşımına uğramadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 3 davacıya 53 bin lira tazminat ödenmesi gerektiğine hükmetti. Her iki taraf da kararı istinaf etti.
Bölge Adliye Mahkemesi, açık ayıba yönelik taleplerin zamanaşımına uğramadığı, ancak davacılar tarafından usulüne uygun ihbarda bulunulmadığı gibi teslim sırasında da herhangi bir çekince ileri sürülmediği, yargılama giderlerinin haklılık oranına göre paylaştırılmadığı, davalı tarafın bu yöne ilişkin istinaf başvurusunun yerinde olduğuna hükmetti.
Davacıların istinaf başvurusunun reddine karar verildi. Davacılar Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi.
